Λογγίνος

Όνομα αξιωματούχων της βυζαντινής περιόδου. 1. Σφετεριστής του αυτοκρατορικού θρόνου (; – Αλεξάνδρεια 498). Ήταν αδελφός του αυτοκράτορα του Ζήνωνα (474-491). Μετά τον θάνατο του Ζήνωνα, επειδή αποκλείστηκε από τη διαδοχή εξαιτίας του ακόλαστου και άσωτου βίου του, προσπάθησε με τη βοήθεια των συνεπαρχιωτών του Ισαύρων να διώξει από τον θρόνο τον Αναστάσιο, που είχε αναγορευτεί αυτοκράτορας. Αιχμαλωτίστηκε όμως από τον νέο αυτοκράτορα και εξορίστηκε στην Αλεξάνδρεια. 2. Στρατηγός από την Ισαυρία της Μικράς Ασίας (; – 538 μ.Χ.). Με διαταγή του στρατηγού Βελισάριου, πολέμησε εναντίον κάποιου ορεινού λαού της Αρμενίας, στους πρόποδες του Καύκασου, εναντίον των Περσών (530) και τέλος εναντίον των Γότθων (538). Έπεσε κατά την άμυνα της Ρώμης. 3. Πατρίκιος (6ος αι. μ.Χ.). Διετέλεσε φρούραρχος Κωνσταντινούπολης επί Ιουστινιανού Α’, ο οποίος του ανέθεσε τη διευθέτηση μιας υπόθεσης υποθήκης, για την οποία είχε απαιτήσεις η Εκκλησία της Έμεσας. Ο Λ. κατόρθωσε να επιλύσει τις διαφορές, γεγονός που συνέβαλε στην αύξηση του κύρους και της επιρροής του. Για τον Λ. γράφει ο Προκόπιος ότι ήταν δραστήριος και μεγάλης σωματικής αντοχής. 4. Στρατηγός (8ος αι. μ.Χ.). Ήταν διοικητής του θέματος Ανατολικών (741), την εποχή που ο διοικητής του Οψίκιου στρατηγός Αρτάβασδος επωφελήθηκε από την απομάκρυνση του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου E’ από την Κωνσταντινούπολη και κατέλαβε την εξουσία. Ο Λ. έμεινε πιστός στον νόμιμο αυτοκράτορα και βοήθησε στην κατατρόπωση και στη σύλληψη του Αρτάβασδου (743).